هیچ فردی دوست ندارد در مورد این موضوع صحبت کند، ولی در برخی مواقع باید در مورد یک فرد مورد علاقه یک سری تصمیماتی گرفته شود: تصمیماتی برای مشخص کردن وضعیت استفاده از لوازم مورد نیاز برای ادامه زندگی (همانند دیالیز و لوله تغذیه و سایر موارد) ، وضعیت کد گذاری شده ای که دارد (مربوط به وضعیت سلامتی) و یک سری اقدامات شجاعانه و تصمیم گیری های مهم (در مورد پایان دادن به زندگی نباتی).
مراحل:
۱٫ توجه کردن به بیمار.
مهمترین فردی که باید مورد توجه قرار بگیرد، عبارت از فرد بیمار یا مورد علاقه ای است که باید در مورد او تصمیم گرفته شود.
آرزوهای او چیست، این فرد چه خواسته ای دارد؟ این فرد در گذشته در مورد استفاده از لوازم مورد نیاز برای بقاء زندگی، مرگ و مردن چه چیزهایی گفته است.
۲٫ نسبت به نیازهای خودتان بی توجه باشید.
سخت ترین کار عبارت از بی توجه شدن به خواسته های خودتان و تصمیم گیری بر مبنای بهترین منافع ممکن برای فرد بیمار یا فرد مورد علاقه تان است.
هیچ فردی دوست ندارد که فرد مورد علاقه یا عشقش را از دست بدهد، ولی باید بررسی کنید که آیا خواسته خود این فرد ادامه دادن به زندگی نباتی بوده است یا اینکه خواسته است که درد و رنجش خاتمه پیدا کند و از آن خلاص شود؟
۳٫ با پزشک صحبت کنید؛
در مورد وضعیت بیمارتان، ترجیحا با بیش از یک پزشک صحبت کنید. در مورد کیفیت زندگی، پیامدهای بالقوه و روش های جایگزین یک سری سوالاتی را از پزشک بپرسید.
این انتظار را نداشته باشید که پزشک یا پرستار به صورت دقیق بتواند بگوید که این فرد چقدر زنده خواهد ماند، چرا که هیچ کس غیر از خدا چنین قدرت پیشگویی ندارد.
۴٫ بر مبنای پیشبینی خودتان از خواسته های فرد بیمار، در مورد او یک تصمیمی بگیرید.
در این شرایط هیچ نوع انتخاب درست یا نادرستی وجود ندارد. برخی از افراد تا زمانی زنده نگه داشته می شوند که بدن آنها نتواند هیچ عملکردی داشته باشد.
برخی از افراد هم تجهیزات بقاء و تجهیزات مورد نیاز برای زنده ماندن، همانند هواکش، دیالیز و لوله تغذیه را از فرد جدا می کنند و اجازه می دهند که این فرد با آرامش فوت کند.
۵٫ هیچ وقت از تصمیم خودتان پشیمان نشوید، این بهترین تصمیمی بود که می توانستید بگیرید.
منبع : مرگ و زندگی
درباره این سایت